Nebiyullah Musa 12 kayadan 12 kabileye su çıkarmış, Resulu Ekrem (a.s.v) ise 10 parmağından rahmet abı hayatını mucahidlere içirmişti. Susuz kalan ordusuna Rabbinin ikramı ile mucizevi bir şekilde su vermişti. Bedrin arslanları bedirde suya kavuşmuş islamın istikbal şevket ve devleti su kuyularına ulaşabilen Rasulullah (s.a.v) ile parlamıştı. Hz. Osman yahudilerden su kuyulari satın almış, bununla Medine halkı suya kavuşmuştu. İslam tarihinde su kuyuları hep en mühim sadakayı cariyeden sayılmış, nice büyükler ebedlere uzanan hayır defterlerini yaptırdıkları çeşmelerden akan rahmet damlalarıyla donatmışlardı da onlara sekeratta su, kabirde rahmet, cennette ebedi nimet olarak dönmüştü.

Su kuyularımızı yaptırdığımız Afrika'da kurak bölgeler olmakla beraber, uzak köylerinin su kaynaklarına uzak olması en büyük sorun olarak gözükmektedir. Bu bölgelerde yaşayan insanlar genelde nehirlerden su ihtiyaçlarını gidermeye çalışırlar. Nehirden su alırken, boğulma ve timsah saldırısı tehlikesi altında yaşam mücadelesi vermek, her ne kadar aklımıza uzak gelse de bu insanların günlük yaşamlarının bir parçasıdır. Büyük bir yokluk içinde yaşayan bu insanlar için yaptırılan su kuyuları, sadece sağlıkları açısından değil, aynı zamanda inançlarını sürdürebilmelerini sağlayan bir hayır vesilesi haline gelmiştir. Bu bölgelerde kurulan kiliselerin bahçelerinde su kuyuları açılarak, Müslümanlar su almak için dahi olsa kiliselere gitmek zorunda bırakılmıştır. İnançlarını muhafaza etmek isteyen ve bu yüzden kilometrelerce yol yürümek zorunda kalan Müslümanlar, büyük bir imtihandan geçmektedirler. Büyük zorluklar altında yaşayan bu insanlara, ellerimizi uzatmamız sadece insanlığımız açısından değil, aynı zamanda kardeşlik bağlarımızın zorunluluğu olarak görmekteyiz.