Hüzünden Mutluluğa: Görmeyen Bir Annenin Sevinci

07.08.2024: 11:55

Çare Doktorları, geçtiğimiz aylarda Tanzanya'da 2022 yılının ikinci sağlık kampını gerçekleştirmişti. Bir sonraki sağlık kampının hazırlıklarına da şimdiden başladı.

Afrika'da sık rastlanan katarakt hastalığının tedavisinde binlerce hastayı ameliyat eden Göz Doktoru Dr. Mustafa Yanık, Tanzanya Sağlık Kampı'nda başından geçen bir olayı bizlerle paylaştı. Bu olay, yıllarca çocuklarını göremeyen bir annenin katarakt ameliyatı sonrasında çocuklarını ilk kez gördüğü ve ağlayarak onlara sarıldığı duygusal bir anısı ile ilgiliydi.

Dr. Yanık’ın anlattığı hikâyeye göre Sağlık Kampı’na gelen bir anne, yıllarca çocuklarını görmeyen bir katarakt hastasıydı. Bu durum, onun günlük yaşamını oldukça zorlaştırıyordu. Özellikle çocuklarıyla iletişim kurmak, onların ihtiyaçlarını karşılamak ve onların güvende ve mutlu olduğundan emin olmak gibi konular, göremediği için ona büyük bir sıkıntı kaynağı oluyordu.

Örneğin, yıllardır çocuklarını göremediği için, onların yüz ifadelerini de göremiyordu. Bu, onların duygularını anlamasını ve onlarla iletişim kurmasını zorlaştırıyordu. Çoğu zaman çocuklarının ihtiyaçlarını karşılamak için yardım almak zorunda kalıyordu. Çünkü, onların giysilerini giydirmek veya onlara yemek yedirmek gibi aslında çok basit olan konularda bile gözlerinin katarakt nedeniyle görmemesi büyük bir sıkıntı kaynağı oluyordu. Evde bir sessizlik olsa çocuklarının güvende olup olmadığından emin olamıyordu. Tüm bu zorlukların ardından köyüne gelen gönüllü doktorlardan oluşan Çare Doktorları sayesinde artık yeniden görebilecekti.

Dr. Yanık ameliyat sonrası ilk anları şöyle anlatıyor:

“Hiç unutmuyorum. Altı çocuklu bir kadın, 36 yaşında. Küçükken evlendirilmiş, iki gözü de kataraktlı. Ameliyat sabahı iki gözünü de ameliyat etmiştik. Normalde iki gözü aynı anda yapmayız ama onu ameliyat etmiştik. En çok etkilendiğim şeylerden biri odur. Çocuklarını hiç görmemiş, elleriyle oynuyor, yüzlerine dokunuyor, onları görmeye çalışıyor. Hayatımda en çok etkilendiği şeylerden biri de budur, bunun için her şeye değer.
O gün annenin gözlerindeki bandajı çıkardığımızda oda boştu. Çocukları hemen önünde sessizce duruyordu. En küçükleri gülmemek için ağzını elleri ile kapatıyordu. Bandajları çıkardım ve bana bakmasını söyledim. Anne gözlerini açar açmaz çocukların annelerine o ilk sarılışları ve annenin çocuklarını gördüğü o ilk anın şaşkınlığı ve mutluluğu görülmeye değerdi. Çocuklarını ilk kez gören anne ağlayarak onlara sarıldı. Bu an, onun için öyle büyük büyük bir anlam ifade ediyordu ki… Yıllarca onları göremediği için kötü hissediyordu belki ama artık onları çok net görecek, güvende olduklarını bilecek ve ihtiyaçlarını rahatlıkla karşılayabilecekti.
Ameliyat sonrasında gözlerini açtığı ilk andan itibaren, çocuklarının yüzlerine bakmaya doymamıştı. Onların yüzünü görmek için yıllarca beklemişti. Ağladıkça ağladı ve çocuklarına bir kez daha sarıldı. Onlar da onun sıcak sarılışını hissettikleri için ağlamaya başladılar.
Bu an, anne için büyük bir mutluluk ve duygusal bir bağlılık anıydı. Onlar yıllarca aynı evde yaşamış olsalar da bu an onların ilk kez gerçekten birbirlerine sarılışıydı. Yüzlerinin mütebessim hallerini görünce bizim bütün o yorgunluğumuzu o an kaybolup gidiyor. Elhamdülillah sonucu çok güzel oluyor. O gözün açıldığı andaki hastanın mütebessimi her şeye değiyor. Elimiz titremedikçe, gözümüz görmeye devam ettikçe Afrika’ya geleceğiz inşallah.”

Çare Doktorları, bu ve benzeri hikâyelerle dolu sağlık kamplarına yenisini eklemeye hazırlanırken değerli bağışçılarının desteğini de arkasına alıyor. Çare Doktorları’nın diğer faaliyetlerini de yakından takip etmek isterseniz http://caredoktorlari.org/ adresini ziyaret edebilirsiniz.